Çocukken, Paris Jackson, babası Michael Jackson'ın ona toplum içinde maske takmasını takdir etti. Bu, onu dış dünyadan korumanın bir yoluydu ve onun olabildiğince normal bir çocukluk geçirmesini istiyordu.
Erica Russel
alexis bledel ve joey king
Sadek Hamaiel, Getty Images
Paris Jackson, merhum babası Michael Jackson'ın kendisi ve kardeşleri çocukken toplum içinde yüzlerini örttüğü için minnettar.
Temmuz ortasındaki bir bölüm sırasında Filtrelenmemiş: Paris Jackson ve Gabriel Glenn , Paris, kendisinin ve erkek kardeşlerinin çocukken babalarıyla dışarıdayken giydikleri maskeler ve peçelerden bahsetti. Göre NME , yüzünü kapatmaktan çekinmediğini ve ünlü babasının sadece çocuklarının 'normal şeyler' yapabilmesini istediğini açıkladı.
90'ların sonu ve 2000'lerin başında Michael Jackson'ın ailesini çevreleyen kamuoyu entrikasının zirvesindeyken, pop ikonu o zamanlar küçük olan Michael Joseph, namı diğer 'Prens', 23 Paris, 22 ve Prens Michael, namı diğer 'Battaniye' veya 'Bigi' 18 - arkadaşlarıyla oynamak veya hayvanat bahçesine gitmek için dışarı çıktıklarında hayranlar ve paparazziler tarafından kuşatılmasınlar diye toplum içinde yüzlerini ve kimliklerini korumak için örtüler takarlar.
[Babam] gençken stüdyoda olurdu ve dışarı bakardı ve oyun alanında çocukları görürdü ve bunu yapamazdı,' diye açıklayan Paris, 'Bunu istemedi' dedi. bizim için, bu yüzden maske taktık.'
Michael Jackson Berlin'de Sadek Hamaiel, Getty Images
'Takdir ettim. Güzeldi,' diye devam etti Paris, yüzlerini korumanın kendisinin ve kardeşlerinin 'Chuck E. Cheese and Circus Circus'a gitmelerine' nasıl izin verdiğini açıklayarak. Kimse neye benzediklerini belirleyemediği için, nispeten 'normal' çocukluklar yaşayabildiler.
MJ'in ikinci çocuğu ve tek kızı olan Paris, o zamandan beri 'özel bir hayatım olmadığı ve muhtemelen asla olmayacağı gerçeğini kabul etmek zorunda' olarak şöhretle hesaplaştı.
şimdi full house'dan joey
Aktris, model ve müzisyen, 'Uzun süre dünyayı içeri almaya karşıydım çünkü bunu yapmaktan çok korkuyordum' dedi. 'Bir çocuğun toplum içinde büyüdüğünü görürsün, benim bir insan olduğumu unutursun. Bir seçim olmadığı için dünyanın içeri girmesine izin vermeye karşıydım. O zaman hazır değildim. Artık hazır olduğumu hissediyorum.'
